m. –ioù
(1) Dommage.
●(1464) Cms (d’après GMB 191). Doummag dommage. ●(1499) Ca 71a. Doumag. g. dommage. ●(c.1500) Cb 68b. [dizoumag] ga. sans damnation. b. hep domag. ●(1612) Cnf 28b. restituiff an holl domaig, hac interest, dan queffren domaget. ●(1621) Mc 35. En em glorifiet ouff, hac en em meulet, hoguen ligeramant, hep domaig dam nessaff.
●(1659) SCger 119a. tort, tr. «dommaich.»
●(1872) DJL 26. eun domach diremed.
●(1900) MSJO 211-212. Diskues a ra n'eus na domach na mez o tremen dianavezet gant an dud. ●(1906) BOBL 13 janvier 69/2e. an domajou a zo braz disanz.
(2) Ober domaj : causer des dommages.
●(1612) Cnf 2b. mar emeus græt domaig dam nessaff. ●49b. an heny pe-heny à gra heuelep domaigiou.
●(1824) BAM 132. ma reit domaich e madou o nessa, ha memes pa bermetit d'ar re a zepant ac'hanoc'h d'o domaichi.
(3) [à l'impers.] Domaj eo : c'est dommage.
●(1883) IMP 61. Dommach eo, evit guir ; ne vanke nemedoc'h.