Devri

chon

chon

m. –ed (argot de Pont-l'Abbé)

(1) Homme.

(1960) LLMM 82/310. Langaj-chon ar vilajenn gran. Chon = Den, gwaz.

(2) Ar chon : mézigue.

(1936) IVGA 100. Lanig Dilosker hag ar «chon». ●149. n'eo ket evit «ar chon». ●189. ouz ar «chon». ●(1960) LLMM 82/310. Langaj-chon ar vilajenn gran. Ar chon = Bibi ma pomme ! ●(1974) SKVT III 78. Peadra 'z eus gant ar chon en e fouilhez. ●80. Deut eo (sic) naon d'ar chon. ●86. Ar chon, pa oa er skalf.

(3) Ar choned : nous.

(1974) SKVT III 53. ar choned o vañsonat.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...