Devri

chikanañ / chikanal / chikaniñ

chikanañ / chikanal / chikaniñ

v.

I. V. intr.

(1) (droit) Chicaner.

(1732) GReg 164a. Chicaner, tr. «Cicana. pr. cicanet Van[netois] chicaneiñ. pr. et. voyez plaider.»

(2) Se chicaner.

(1903) LZBg Du 255. er vasoned, d'ou zro, e chikané étré zé aveit gout (...).

(1904) DBFV 37b. chikañnal, chikañnein, v. n., tr. «se disputer.»

II. V. tr. d. Quereller.

(1904) DBFV 37b. chikañnal, chikañnein, v. a., tr. «chicaner, quereller.»

III. V. pron. réci. En em chikanañ.

(1) (droit) Se chicaner.

(1856) VNA 196. des avocats et des procureurs qui ne demandent pas meiux que de voir les gens se chicaner, tr. «avocadèd ha proculerion ne houlennant quet gùel eit gùélèt en dud doh hum chicannal

(2) Se chicaner, se quereller.

(1792) HS 127. hum chicanal un errat.

(1936) PRBD 140. An dra-se a zo pec'het bras, ma o peus en em zinkanet dirag ho pugale.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...