Devri

charoñsiñ / charoñsal / charoñsat / charoñsañ

charoñsiñ / charoñsal / charoñsat / charoñsañ

v. tr. d. Faire grincer (ses dents).

(c.1718) CHal.ms ii. grincer, tr. «screignal en dent grïgnochein, charronchal.» ●(1744) L'Arm 178b. Grincer, tr. «Charoncein

(1904) DBFV 36b. charonsein, charonchal, charonchat, v. n. et a., tr. «grincer (en dent), des dents.» ●(1938) WDAP 2/123. (Pleiben) Charoñsa, verb, Skragan pe rigougna an dent. ●(1953) BLBR 58-59/5. o charoñsa o dent gant an droug a oa enno. ●(1958) BRUD 4/85. strilha e benn en eur charoñsa e zent. ●87. o charoñsa o dent gand an droug a oa enno.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...