Devri

c'hwibanat

c'hwibanat

v. intr.

I. (en plt de qqn) Siffler avec la bouche.

(1499) Ca 54a. Czutal en huybanat est idem. ●114a. Huybanat. g. siffler.

(1659) SCger 110b. siffler, tr. «c'huibannat.» ●154b. huibanat, tr. «sifler.» ●(1732) GReg 866b. Sifler de la bouche seule, tr. «C'huybana. c'huybanat

(1853) GBI I 108. O kana hag o c'huibanad, tr. «Il chantait et il sifflait.» ●(1866) FHB 100/380a. Gwech e c'houiban, gwech e kan. ●(1868) GBI I 496. Ann tad war-lerc'h o c'huibanad, tr. «Le père suivait en sifflant.» ●(1876) TDE.BF 92b. C'houibanat, v. n., tr. «Siffler avc la bouche.» ●(18--) SBI II 48. Me a gane, a c'huibane, ma c'halonic a oa gê, tr. «Je chantais, je sifflais, mon petit cœur était gai.»

II. par ext.

(1) (en plt des oiseaux) Siffler.

(1909) KTLR 181. Al laboused (…) en em lakeaz da c'huibanat.

(2) (en plt des serpents) Siffler.

(1849) GBI I 34. o klewet ann aer-Wiber, / O c'huibanad war lez ar ster. / Ha ma lare dre he c'huiban, / Na euz dimizi 'med unan. ●(1867) FHB 119/114b. eun aer o c'houibana.

(3) (en plt du vent) Souffler.

(1866) BOM 8. Ar stourm, o c'hwibanad, / Pa zraill derven ar c'hoad, tr. «les sifflements de la tourmente brisant le chêne dans le bois.»

(1907) PERS 327. an avel, o c'huibanat a dreuz garanou ar gofesion. ●(1912) MMKE 32. An ezennig o c'houibanât. ●(1917) LZBt Gouere 43. Awel grenv a grogas da c'hwibanat.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...