c'hwenn

m. -où Sarclage.

●(1866) FHB 62/78a. nao c'houen, nao panezen. ●(1866) FHB 63/85a. an eil c'houen.

●(1963) EGRH II 115. c’hwenn m. -où, tr. « sarclage. » ●(1995) BRYV IV 34. (Milizag) setu ma veze ranket ober eun eil c'hwenn… evid ar patatez ive. (…) Ar betarabez a veze greet c'hwenn dezo… tri hwenn…