arouniñ

v. intr.

(1) = (?) Se mettre en colère (?).

●(1767) ISpour 408. hemp jamæss hou hudéein, hou anjuliein, nac hou laquat d'arronein. [er vugalé].

(2) Faire du bruit.

●(1929) FHAB Mae 191. hag e stokas goustadik ouz ar c'hloc'h, hag a arounas dres pa edo hen o vont e sal ar vrezelourien.