adv.
(1) Àr-spign ouzh : suspendu à.
●(1907 BSPD i 391. lakeit e oé bet ar spign, épad un dé, doh ur peul hir. ●(1907) BSPD II 451. he stagein ar spign doh er marh-koet.
(2) Àr-spign-dre : suspendu par.
●(1907 BSPD i 197. hi lakat ar spign dré hé blèu ●(1907) BSPD II 321. lakeit ar spign dré en treid.