adv. & prép.
I. Adv.
(1) Suspendu, pendant.
●(1906) BOBL 22 septembre 105/2e. Gwechou all, e weler kostez ar marc'h o trec'houeza, e deod a-stribill ha dizec'het. ●(1910) MAKE 3-4. Hag he deve, kalet evel men, a-stribilh etre he gaol.
(2) À tour de bras.
●(1919) DBFVsup 1a. adroher (Locminé), adv., tr. «à tour de bras. – Ailleurs, a drujet, ou a strebill, a streù, a stru (Neull[iac].»
II. Loc. prép. A-stribilh ouzh : suspendu à.
●(1910) MAKE 7. a stribilh ouz e c'henou. ●33. a-stribilh ouz daou dach.