a-fuilh

adv.

(1) En désordre.

●(1923) SKET I 17. ar merc'hed yaouank, a-fuilh o bleo war o diouskoaz. ●(1980) VLTH 46. dilhad (...) tennet a-fuilh diouzh an armelioù.

(2) Un peu partout.

●(1981) ANTR 141. Pennoberou da chom bamed dirazo, saved a-fuill endro deom dre ar mêziou.